Restaurantrecensie: Brussel - Le Louis XV

‘Uniek’: het is een woord dat veel te vaak gebruikt wordt bij de promotie van producten of zaken… en nochtans… in het persbericht rond restaurant Louis XV vinden we de beschrijving nergens terug, al zou ze deze keer eens wél gepast zijn. Tijdens ons bezoek aan deze bloedmooie eettempel in Ukkel geraken we immers onder de indruk van het feit dat het team onder leiding van chef Maxence Maenhout erin geslaagd is om een topkeuken aan te bieden aan prijzen waar menige Bib Gourmand-laureaat jaloers op zou zijn. Lees hieronder waarom!

Klik op de foto om het hele artikel te downloaden

Ontvangst & interieur

We bezoeken Louis XV tijdens een druilerige avond en eigenlijk is dat best wel spijtig, want het restaurant is vernoemd naar zijn het Lodewijk XV-paviljoen waarin het gehuisvest is, een prachtig gebouw uit de achttiende eeuw die oorspronkelijk in Amsterdam stond, tot Léon Janssens het in 1909 steen per steen overhevelde naar zijn Wolvendaelpark, in het dal van Ukkelbeek.

Veel genieten van deze prachtige, groene locatie kunnen we helaas niet. Buiten is het immers donker en koud – een schril contract met het lichte, overwegend witte, en uiterst stijlvolle interieur, dat in alles refereert naar lang vervlogen, romantischere tijden. Restaurant Louis XV deed de deuren pas open in augustus 2014, maar toch is het niet de eerste keer dat op deze locatie een culinaire oase verrijst. Omdat het succes niet altijd mee op het appel was, bleef het paviljoen echter 2 jaar lang leeg staan, tot de gemeente uiteindelijk overstag ging voor een project dat duidelijk op de leest van een stadsbestuur is geschoeid: een restaurant dat tegelijkertijd dienst doet als kunstgalerij en waar geregeld tentoonstellingen in kunnen plaatsvinden.

Initiatiefnemers zijn bankier annex ondernemer Mathieu en chef Maxence Maenhout. Dat die laatste al ervaring kon opdoen Belgische toprestaurants, zal ook wel bijgedragen hebben tot de beslissing van de gemeenteraad. Nadat het restaurant al enkele maanden open was, kregen beide broers bovendien versterking van Mathieus partner, de super sympathieke Julia Chelechko, die met een ontwapenende flair in de zaal staat. Omdat het aantal couverts (18, met mogelijkheden om uit te breiden tot 42 zitplaatsen, of 50 voor walking dinners) eerder beperkt is, lijkt dat voldoende om Louis XV in goede banen te (blijven) leiden.

Julia blijkt haast onmiddellijk een geweldige gastvrouw, met een aanpak die perfect past binnen het indrukwekkende interieur. Van de mozaïeken op de vloer tot de moderne schilderijen aan de wand, tot de prachtige koepel en de knappe architectuur: een geschiktere plaats voor een romantisch dinertje is moeilijk denkbaar, tenzij je rekening houdt met ‘s werelds allermooiste (en duurste) restaurants. Dat de gerechten van Louis XV erg democratisch geprijsd zijn, is dan ook een enorm belangrijk verkooppunt, al zal het wellicht moeilijk zijn om alle gastronomen ervan te overtuigen dat er aan deze prijzen ook gerechten van topkwaliteit kunnen geserveerd worden.